VERGÄ° Ä°NCELEMESÄ°NÄ°N
YAPILACAÄžI YER
Dr. Hasan Yalçın, E. Hesap Uzmanı, YMM
Code;Tax. 2021/006/004 LV;18/05/2021
VUK’nun 139’ncu maddesi gereği Vergi
incelemeleri, esas itibariyle incelemeye tabi olanın iş yerinde yapılır. İş yerinin müsait olmaması, ölüm,
işin terk edilmesi gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde yapılması
imkansız olur veya mükellef
ve vergi sorumluları isterlerse
inceleme dairede yapılabilir. Bu takdirde incelemeye tabi olanın lüzumlu defter
ve vesikalarını daireye getirmesi kendisinden yazılı olarak istenilir.
İncelemenin dairede yapılması halinde istenilen defter veya vesikaları belli
edilen zamanda mazeretsiz olarak getirmeyenler, bunları ibraz etmemiş
sayılırlar. Haklı bir mazeret gösterenlere, defter
ve vesikalarını daireye getirmesi için münasip bir mühlet verilir.
Kanun maddesinin düzenlemesinden de
anlaşılacağı üzere temel prensip incelemelerin mükellefin işyerinde
yapılmasıdır. Bu durum farklı gerekçelere dayanmaktadır. 5432 sayılı Vergi Usul
Kanunun hükümet gerekçesinde ‘ … vergi tetkikleri dairede deÄŸil, mükellef nezdinde iÅŸ yerinde
yapılacaktır…’ denilerek
incelemelerin iş yerinde yapılmasının vergi inceleme tekniklerinin
geliştirilmesi açısından gerekçe gösterilmiştir. [1]Aynı kanun maddesi 213
sayılı Vergi Usul Kanunu’nda da aynen kabul edilmiştir.
Yine Maliye Bakanlığı tarafından vergi
mevzuatının açıklanmasına yönelik yayınlanan çeşitli kaynaklarda bu hususun
üzerinde detaylı durulmuştur. 1949 yılında Maliye Bakanlığı tarafından
yayınlanan Vergi Usul Kanunu ve İzahları eserinde konuya ilişkin olarak
aşağıdaki açıklamalara yer verilmiştir. [2]
‘incelemeyi
yapan memurun işletmeyi gezip görmesini, işin nevi ve mahiyeti ve genişliği
hakkında bilgi edinilmesini sağlamaktır. Bu itibarla iş yeri tabiriyle fiilen
işin yapılacağı yer kastedilmektedir. Herhangi bir sınai işletmenin muhasebesi,
fabrika binası dışında ayrı bir büroda bulunsa ve defter, evrak ve belgeler
üzerindeki incelemeler bu büroda yapılsa bile, inceleme yapacak olan memur,
işletmenin fabrika binası, makina ve tesislerini gezip görmek zorundadır. Hatta
mümkün olan hallerde incelemeler, işletme dışındaki büroda değil, işletmenin
faaliyet yerinde yapılmalıdır. Çünkü ancak bu suretledir ki, inceleme elemanın
görüşleri, açık ve müsbet esaslara dayanmış olur. İncelemenin iş yerinde
yapılmasının diğer bir faydası da, mükelleflerin defterler ve evrakı daireye
taşımak külfetinden kurtarılmış olmalıdır.…’
Yine 1967 yılında Maliye Bakanlığı
Maliye Tetkik Kurulu tarafından yayınlanan Revizyon ve İşletmelerde Vergi
İncelemesi adlı yayında da konuya ilişkin aşağıdaki açıklamaya yer verilmiştir.
‘Vergi
revizyonu prensip itibarile işletme de yapılır. Tatbikatta zaruret olmadıkça bu
kaideden ayrılınmaz…. Ä°ncelemenin iÅŸletmede yapılması keyfiyeti, doÄŸrudan
doğruya kayıt ve defterlere dayanan inceleme ameliyelerinin işletmede
yürütülmesi anlamını taşır. İncelemeye hazırlık ve incelemeye ait raporun
yazılması işleri ise işletme dışında daire, büro veya icabında evde yapılır.’[3]
Açıklamalardan da anlaşılacağı üzere
vergi incelemesinin iş yerinde yapılmasının gerekçesi vergi incelemesinin
amacına ve işlevine destek sağlayacağı kanısıdır. İnceleme elemanı işyerinde bulunarak
işlerin büyüklüğü, işleyişi ve akışı hakkında daha doğru bilgilere
ulaşabilecektir. İşleri gözlemleme ve yorumlama avantajı elde edecektir. Vergi
incelemesi sadece defter ver belge incelemesi ile sınırlı değildir. İşyeri
verginin doğduğu yerdir. Burada yapılacak tespitler vergi incelemesine yadsınamayacak
katkılar sağlayacaktır.
Özellikle üretim işletmelerinde
üretimin aşamalarının fiili olarak işletmede görülmesi inceleme elemanına
sayısız avantaj sağlayacaktır. Fire oranları, giderlerin yansıtılması maliyet
hesaplamaları ve benzeri bir çok konuda yerinde ve doğru bilgilere ulaşılma
imkanı olacaktır. İnceleme elemanı gerekirse deneyimleme ve örnekleme ile
maliyetleri kontrol edebilecektir. Bu ve benzeri faydaları dikkate alındığında
özellikle üretim işletmelerinde inceleme daire de yapılsa dahi işletme ziyareti
muhakkak yapılmalıdır. Bu vergi incelemesinden beklenen amaca ciddi katkı
sağlayacaktır. İşletme ziyaretlerinin mükellef tarafından da faydaları
olacaktır. Şöyle ki özellikle üretim işletmelerinde izahı ve ispatı sadece
defter ve belge ile zor olan fire ve benzeri fiili kayıplar inceleme elemanına
uygulamalı olarak gösterilebilecektir.
Bununla birlikte incelemenin iÅŸyerinde
yapılmasını incelemenin yapılmasında yararlanılan kaynaklar açısından
incelediğimiz de ise incelemenin iş yerinde yapılmasının bazı dezavantajları
olduğu da ortaya çıkacaktır. Şöyle ki; vergi incelemesinde üç genel unsurdan yararlanılmaktadır.
Birincisi vergiyi doğuran olayların
gerçekleştiği işyerleri, ikincisi defter ve belgeler, üçüncüsü ise işletme
dışındaki kişi ve kuruluşlardan elde edilen veriler.[4]
İlk iki unsur incelemenin işyerinde yapılması açısından anlamlı olmakla
birlikte özellikle üçüncü unsurun işletmede olmayı gerektirecek bir özelliği
yoktur. Aksine özellikle üçüncü kişi ifade ve beyanlarına başvurulacak
durumlarda incelemenin işletmede yapılması dezavantaja dönüşecektir.
Özellikle 2000’li yılların başlarına
kadar muhasebe defter belgelerinin tamamı, bilgisayar kullanımı olsa bile,
fiili kağıt çıktıları ile takip edilmekteydi. Bu ise yoğun evrak sirkülasyonu
olan büyük işletmelerde vergi incelemesinin işletmede yapılmasını fiili olarak
da zorunlu hale getirmekteydi. Evrakların fiilen inceleme elemanlarının çalışma
ofislerine taşınması ciddi sorunlar yaşatmaktaydı. Ancak günümüzde teknolojinin
data saklama ve transferini kolaylaştırdığı, vergi idaresinin her geçen gün
defter ve belgelere yönelik dijital uygulamalarını artırdığını ve
geliştirdiğini dikkate alırsak incelemenin evrak ve bilgi temini için işletmede
yapılma gerekçesinin geçerliliğini yitirdiği kanısındayız.
Bu nedenle vergi inceleme elemanının
işyerine gidip belirtilen gözlemleri ve tespiti yaptığı takdirde kanun
koyucunun 139’ncu 1’nci maddesinde getirdiği kurala uymuş kabul edilmelidir.[5]
Bunların dışındaki inceleme ve çalışmalarını işyeri dışında dairede yapmasının
kural ihlali sayılmaması gerektiği kanısındayız. Nitekim Danıştay 11’nci
Dairesi 16.09.1997 tarihinde verdiÄŸi kararda[6]
incelemenin işyerinde yapılmamış olmasının tek başına incelemeyi sakatlayacak
bir neden teşkil etmediğini ifade etmiştir. Danıştay’ın diğer daireleri
tarafından verilmiş benzer nitelikte kararları da bulunmaktadır.[7]
Ancak aksini savunan kararların
olduğunu da gözden uzak tutmamak gerekir.[8]
Nitekim Danıştay 4’ncü Dairesi 21.11.2002 tarihinde ‘İşyerinin müsait olmaması,
ölüm, işin terk edilmesi gibi zorunlu nedenler dolayısıyla, incelemenin iş
yerinde yapılmasının imkansız olması veya yükümlünün istemesi söz konusu
olmadan işyerinde yapılacağı esasına uyulmadan bulunan matrah üzerinden salınan
cezalı vergi ve fon payında isabet yoktur’ şeklinde karar vermiştir.[9]
Tekrar kanun maddesindeki
düzenlemelere dönecek olursak; vergi incelemesinin işyerinde yapılması
kuralının istisnası olarak vergi incelemesinin dairede yapılabilmesi yoluna
gidilebilmesi için bazı şartların mevcut olması gerekmektedir. Bu istisnaları
‘yoruma açık nedenler (müsait olamama kavramı)’ zaruri nedenler’, ve ‘nezdinde
inceleme yapanların istemesi’ şeklinde üçe ayrılabilecektir.[10]
Bunlardan birincisi işyerinin müsait
olmamasıdır. Kanunda ve Vergi İnceleme Yönetmeliği’nde işyerinin
müsait olmamasına yönelik bir belirleme yapılmamıştır. Bu nedenle bu istisna literatürde
yoruma açık neden olarak da adlandırılmaktadır. Ancak Maliye Bakanlığı
tarafından 1967 yılında yayınlanan izahat kitabında ‘ işletmede inceleme yapmağa müsait bir yer bulunmazsa (bu hal sadece
küçük işletmeler için varid olur)[11]‘ belirlemesi
yapılmıştır. Bu belirleme kanımızca hatalıdır. Müsaitlik kavramının sadece
mekânsal bir belirleme olarak ele alınmaması gerekir. Sağlıklı ve güvenli bir
vergi incelemesinin yapılması için mekanın dışında, belki ondan daha önemli, koşulların
olması gerekir. Vergi inceleme elemanı yapmış olduğu değerlendirmelerde
incelemenin işletmede sağlıklı ve güvenli bir şekilde yapılamayacağına kanaat
getirirse incelemeyi dairede de yapabilir. Bu durumda vergi inceleme elemanı
işyerinin incelemeye müsait olmama nedenlerini bulguları ile vergi inceleme
raporunda belirtmelidir. Zira yargı kararlarında uyuşmazlık halinde işyerinin
inceleme yapmaya müsait olmadığının tespit ve ispatı yükümlülüğü vergi
idaresine verilmiÅŸtir. [12]
Kanun koyucunun incelemenin dairede
yapılabilmesi için aradığı diğer bir istisnai durumu ise vergi mükellefinin ölüm halidir. Ölüm gibi zaruri sebeplerle incelemenin yerinde
yapılması imkansız olursa ifadesi sadece gerçek kişi mükellefler için geçerli
olacaktır. Tüzel kişilerin bu kapsamda düşünülmemesi gerektiği açıktır. Ancak
literatürde bazı yazarlar şirket ortaklarının birinin ölümü halinde şayet ölüm
olayı yeni ise işyerinin inceleme yapmaya müsait olamayacağı, incelemenin
dairede yapılmasının daha uygun olacağı görüşünü savunmaktadır.[13]
Son olarak nezdinde vergi incelemesi
yapılacak mükellef
veya sorumlusunun istemesi halinde
vergi incelemesi dairede yapılabilir. Her ne kadar incelemenin işyerinde yapılması
mükellef bakımından olumlu bir kural gibi görünse de işyerinde yapılacak bir
inceleme mükellefin faaliyetini ve personelini olumsuz etkileyebilme kaygısına
neden olabilir. Bu kaygılarla veya başka nedenlerle mükellefler incelemenin
dairede yapılmasını isteyebilir.
Vergi incelemesinin mükellefin
işyerinde yapılması halinde, vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlar, nezdinde
inceleme yapılanın izni olmaksızın resmi çalışma saatleri dışında inceleme
yapamazlar. İncelemenin mükellefin
işyerinde yapılması durumunda inceleme elemanı işyeri faaliyet ve düzenini
bozmamaya ve mesai saatleri dışında işyerinde kalmamaya özen göstermelidir. Tutanak
düzenlenmesi ve inceleme ile ilgili emniyet tedbirlerinin alınması gerektiği
hallerde, bu işlemler resmi çalışma saatleri dışında da yapılabilir. Bu
hallerde, işyerindeki faaliyetlerin sekteye uğratılmaması için gerekli
tedbirler alınır.
Kanuni düzenleme incelemenin esas
olarak işyerinde yapılması gerektiğini belirtse de yaygın uygulama incelemenin
dairede yapılması şeklinde gerçekleşmektedir. Hangi istisnai nedenle olursa
olsun vergi incelemesinin daire de yapılmasına karar verilmesi halinde bu
durumun karşılıklı imzalarla tutanağa bağlanması gerekmektedir. Uygulamada genellikle
incelemeye başlama tutanağı bu hususu da kapsayacak şekilde düzenlenmektedir. Ayrıca
kanun koyucu incelemenin esas olarak işletmede ve istisna olarak da dairede yapılmasına
izin vermektedir. Bunların dışında 3’ncü bir mekanda vergi incelemesi
yapılamayacaktır.
[1] Maliye ve Gümrük Bakanlığı, (1988) Türk Vergi Kanunları Gerekçeleri, S. 8
[2] Komisyon (1949) Maliye Bakanlığı, Vergi Usul Kanunu ve İzahları, Ankara , s.297
[3] Komisyon (1967) Revizyon ve İşletmelerde Vergi İncelemesi Maliye Bakanlığı Maliye Tetkik Kurulu Yayınları, Ankara, s.18
[4] Åžeker N, (1994) s.159
[5] Åžeker N. (1994) s.160
[6] Danıştay 11. Daire 16.09.1997 Tarih ve Esas No:1996/4490 Karar No:1997/2781, Danıştay Vergi Dava Daireleri Genel Kurulu 26.01.2001 Tarih Esas No:2001/242 Karar No:2001/388
[7] Danıştay 7. Daire 19.11.2001 Tarih ve Esas No:2000/5372 Karar No:3532
[8] Danıştay 11. Daire 12.09.2000 Tarih ve Esas No:1999/1896 Karar No:2000/3215, Danıştay 13 .Daire Esas No: 1998/2304 Karar No:1999/3617
[9] Danıştay 4. Daire 21.11.2002 Tarih ve Esas No: 2001/4425 Karar No:2002/3656
[10] Candan, T.(2006), Vergilendirme Yöntemleri ve Uzlaşma, Maliye ve Hukuk Yayınları Ankara, s.165
[11] Komisyon (1967) Revizyon ve İşletmelerde Vergi İncelemesi Maliye Bakanlığı Maliye Tetkik Kurulu Yayınları, Ankara, s.17
[12] Danıştay 9. Daire 27.01.1993 Tarih Esas No:1992/2714 Karar No:1993/275
[13] Åžeker N. (1994) s.162